Η γυναίκα αυτή δε ν ανέβηκε στα ψυχοφθόρα πάλκα των μαγαζιών. Τραγούδησε τις περισσότερες συνθέσεις του αδερφού της Σπύρου Καλφόπουλου, πολύ άξιου συνθέτη. Η φωνή της υπάρχει σε λίγα τραγούδια μόνη, ενώ στα περισσότερα τραγούδησε δίπλα σε μικρότερα ή μεγαλύτερα αντρικά ονόματα όπως, Μ. Βαμβακάρη, Χατζηχρήστο, Σ. Περπινιάδη, Τατασόπουλο, Τσιτσάνη, Ι. Σταμούλη, Α. Ευγενικό κλπ. Αυτή η γυναίκα, όπως και η Χασκήλ, σ' έπαιρνε με τη φωνή της. Μπορούσε να τραγουδήσει τα "κατοπινότερα" μάγκικα (τα μεταπολεμικά), όπως τα δυό έξοχα "Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε" και "Τι να κάνω που σ' αγαπώ" του Καλδάρα, με φωτεινή και σίγουρη φωνή.